Zagrożenia mikrobiologiczne w salonach beauty

18.09.2023, ten tekst przeczytasz w: 11 minuty

Salony beauty – gabinety zabiegów estetycznych, kosmetologiczne, kosmetyczne, podologiczne czy fryzjerskie – to miejsca, w których obowiązuje szczególny rygor sanitarno-higieniczny. Bowiem w przypadku jego nieprzestrzegania wszechobecne mikroorganizmy chorobotwórcze mogą spowodować zgubne dla zdrowia klienta skutki. O to jakie są to zagrożenia pytamy w Państwowym Powiatowym Inspektoracie Sanitarnym w Poznaniu.

Barbara Kwiecińska-Kielczyk

Zacznijmy od tego z jakimi zagrożeniami mikrobiologicznymi możemy mieć do czynienia w salonach i gabinetach beauty.

Jakie mikroorganizmy chorobotwórcze?

Zagrożenie mikrobiologiczne dla zdrowia klientów salonów i gabinetów beauty stanowią m.in. mikroorganizmy chorobotwórcze, które mogą być przenoszone na skutek przeprowadzania zabiegów bez zachowania odpowiednich standardów higieniczno-sanitarnych. Czym są i jaką drogą są przenoszone?

Bakterie:

• Staphylococcus aureus – ręce, przedmioty, powietrze (rzadziej), uszkodzenie skóry;
• Staphylococcus epidermidis – ręce;
• Streptococcus pyogenes – ręce, powietrze;
• Pseudomonas aeruginosa – ręce, narzędzia, powietrze (rzadziej);
• Legionella spp. – inhalacje aerozolami (droga kropelkowa);
• Escherichia coli – skażona woda, żywność;
• Chlamydia pneumoniae – droga kropelkowa.

Grzyby:

• grzyby z rodzaju Candida – ręce,
• Epidermophyton floccosum – kontakt (pośredni lub bezpośredni) z zakażonymi osobami, przedmiotami, zwierzętami;
• Trichophyton spp. – bezpośredni lub pośredni kontakt;
• Aspergillus fumigatus – droga oddechowa;

Wirusy:

• Wirus grypy – powietrze, ręce, skażone przedmioty;
• HCV/HBV/HIV – krew, materiał biologiczny potencjalnie zakaźny;
• Ludzkie wirusy papilloma – naskórek.
• Pasożyty:
• Świerzbowiec ludzki – ręce, ciało, narzędzia, sprzęt;
• Wszy – kontakt bezpośredni z osobą, pośredni przez sprzęt;
• Nużeńce – kontakt bezpośredni z osobą, pośredni przez sprzęt;
• Owsik ludzki – kontakt bezpośredni z osobą, pośredni przez sprzęt.

Czy są różnice pod tym względem w zależności od charakteru salonu i prowadzonej działalności: zabiegi estetyczne, kosmetyczne, fryzjerstwo?

Według danych literaturowych w salonach fryzjerskich może dojść do zakażenia gronkowcem złocistym (Staphylococcus aureus) z uwagi na możliwość przenoszenia patogenów na grzebieniach czy nożyczkach. Bakteria ta wywołuje zapalenie mieszków włosowych (widoczny pęcherzyk wypełniony ropą), figówkę (również zmiany zapalne w obszarze mieszka włosowego umiejscowione na twarzy) czy czyraka (zapalenie mieszków włosowych o bardzo dużym nasileniu wraz z powstaniem czopa martwiczego). W salonach fryzjerskich również może dojść do zakażenia pasożytami zewnętrznymi, np. świerzbowcem, wszą czy pchłą. Nużeńcem z kolei można się zarazić w salonach oferujących oprawę pielęgnacyjną lub upiększającą oka.

Pałeczką ropy błękitnej (Pseudomonas aeruginosa) najczęściej można zarazić się w gabinetach nastawionych na pielęgnację kończyn górnych lub dolnych (np. w salonach manicure, podologicznych). W tych samych gabinetach klienci narażeni są również na zakażenia o podłożu grzybiczym, szczególnie w salonach oferujących usługi pielęgnacyjne stóp i dłoni oraz manicure lub pedicure.

Zakażenia wirusowe pojawiają się przede wszystkim w gabinetach medycyny estetycznej, podczas wykonywania zabiegów z przerwaniem ciągłości skóry. Niemniej jednak może do nich dojść również w salonach fryzjerskich podczas przypadkowego zranienia lub zacięcia ostrym narzędziem.

Jakie skutki mogą wywoływać mikroorganizmy chorobotwórcze u pacjentów i klientów: zachorowania, infekcje wewnętrzne i skórne?

W przypadku zakażeń bakteryjnych oprócz bakterii kolonizujących skórę i błony śluzowe człowieka mamy do czynienia z bakteriami wywołującymi choroby. Niektóre z paciorkowców (np. Streptococcus pyogenes) są przykładami szkodliwych dla człowieka bakterii. Najczęściej po zarażeniu paciorkowcem następuje ostre zapalenie skóry, jej zaczerwienienie i obrzęk (choroba paciorkowcowa – róża).

Jak wskazują ogólnodostępne opracowania gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus) jest jedną z najgroźniejszych bakterii, która odpowiedzialna jest za wiele chorób. Na przykład schorzenia skóry i zakażenia błon śluzowych czy zatrucia pokarmowe. Najczęściej po zakażeniu gronkowcem podczas zabiegu w gabinecie świadczącym usługi kosmetyczne dochodzi do zapalenia mieszka włosowego, wystąpienia figówki oraz czyraka.

Gronkowiec skórny (Staphylococcus epidermidis) wchodzi w skład naturalnej flory bakteryjnej i nie jest groźny, gdy jest się zdrowym. Problem pojawia się w momencie obniżenia odporności, szczególnie u osób po zabiegach inwazyjnych. Naturalnie występuje on w błonach śluzowych jamy ustnej, nosa, gardła, na skórze, w jelicie grubym i drogach moczowo-płciowych. Staje się niebezpieczny w przypadku urazów, nowotworów, oparzeń… A także po zabiegach umieszczających w ciele ciała obce (np. implanty, zastawki sztuczne, cewniki itp.). W gabinetach kosmetycznych najczęściej może wywoływać bakteriemię (np. po zabiegach z przerwaniem ciągłości skóry) czy zapalenie układu moczowego.

Po infekcji bakterią Escherichia coli, która naturalnie występuje w ludzkim jelicie, można spodziewać się stanów zapalnych skóry (przy przerwaniu ciągłości tkanki), infekcji oczu (np. przy makijażu permanentnym albo pielęgnacji rzęs) czy zakażenia układu oddechowego. A nawet zatruć pokarmowych, w przypadku kontaktu zakażonych powierzchni z rękami lub ustami klienta.

Chlamydie mogą powodować zaburzenia funkcjonowania górnych dróg oddechowych, jelit, spojówek, a także układu moczowo-płciowego. Często można zarazić się nimi drogą powietrzno-kropelkową, co skutkuje zapaleniem krtani, oskrzeli, zatok przynosowych czy zapaleniem płuc. Objawami przebiegu zakażenia jest wówczas suchy i męczący kaszel.

Pałeczka ropy błękitnej (Pseudomonas aeruginosa) zostawia ślad po swojej obecności szczególnie na paznokciach, których barwa zmienia się na zieloną. Dodatkowo paznokcie stają się rozwarstwione i kruche. W gabinecie można się nią łatwo zarazić w przypadku, gdy specjalista używa narzędzi bez ich odpowiedniej dezynfekcji lub stosuje kilkukrotnie narzędzia jednorazowego użytku (np. pilniki).

Co więcej, zakażenie tą pałeczką może wystąpić przy przedłużonych paznokciach z uwagi na to, że łatwiej zbierają się pod nimi zanieczyszczenia i wilgoć. Niedokładnie wykonany zabieg (np. źle położona masa żelowa, akrylowa, zapowietrzenie się paznokcia) również powoduje zakażenie tą bakterią. W wyniku takiej infekcji może wystąpić również tkliwość, opuchlizna i zaczerwienienie skóry wokół paznokcia, jednak sam paznokieć nie cechuje się dolegliwościami bólowymi.

Legionella sp. wywołuje legionellozę – chorobę układu oddechowego, która w łagodnym przebiegu przypomina grypę (tzw. gorączka Pontiac); podwyższona temperatura, dreszcze, trudności w oddychaniu, kaszel, osłabienie, zmęczenie, bóle głowy i mięśni. Jeżeli przebieg zakażenia jest ciężki, wówczas mówi się o chorobie legionistów (zapalenie płuc z powikłaniami na innych narządach). W przypadku gabinetów beauty, bakteria występuje w basenach, basenach z tenno masażem, basenach spa, jacuzzi czy w urządzeniach medycznych.

A jakie zagrożenia powodują zakażenia grzybicze?

Jak wskazują dane literaturowe dermatofity najczęściej atakują owłosioną skórę wraz z włosami, paznokciami i przez to powodują grzybice powierzchniowe. W gabinecie kosmetycznym można najczęściej spotkać Epidermophyton floccosum wywołujący grzybicę paznokci (zgrubienie płytki, łamliwość, rogowacenie, depigmentacje). A także Trihophyton spp. powodujący grzybicę stygnącą, powierzchniową i głęboką (np. guzki, stany zapalne)… Ale również grzybicę płytki paznokcia. Najczęściej zakażenie jest powodowane przez używanie brudnych narzędzi.

Aspergillus fumigatus – grzyb pleśniowy, także wywołuje grzybicę paznokci. Grzybami drożdżopodobnymi najczęściej występującymi w gabinetach beauty są także te z rodzaju Candida albicans. Powodują one zakażenia wałów paznokci i płytek paznokciowych (w przypadku górnej kończyny). Pozostałe grzyby z rodzaju Candida atakują częściej paznokcie kończyny dolnej.

Zakażenia wirusowe są powodem poważnych chorób…

HCV powoduje rozwój stanu zapalnego w komórkach wątroby, który może skutkować jej marskością, a także nowotworem tego organu. Może pojawić się w przypadku zranienia brzytwą, żyletką, nożyczkami czy przy poddaniu się innemu zabiegowi przerwania ciągłości tkanki przy użyciu zakażonego narzędzia.

HBV z kolei może powodować żółtaczkę wszczepienną, czyli wirusowe zapalenie wątroby. Zakazić można się podobnie, jak w przypadku HCV. Jednak co ważne, wirus ten może przetrwać na powierzchniach niewysterylizowanych narzędzi nawet kilka lat.

HIV powoduje AIDS, czyli zespół nabytego upośledzenia odporności. Co objawia się dysfunkcją układu autoimmunologicznego oraz pojawianiem się ciężkich w leczeniu infekcji bakteryjnych, grzybiczych i nowotworów. Do zakażenia tym wirusem potrzebne są stosunkowo duże ilości płynów ustrojowych (w przeciwieństwie do HCV czy HBV).

HPV skutkuje pojawieniem się na skórze brodawek (często mnogich) w okolicy obwodowej części kończyn z uwagi na słabsze ukrwienie i niższą temperaturę skóry. Z upływem czasu brodawka może zmienić kolor na ciemniejszy, a jej powierzchnia z gładkiej robi się szorstka. Najczęściej brodawki pojawiają się na powierzchni grzbietowej palców i dłoni, w przestrzeniach międzypalcowych, podeszwach stóp, a nieco rzadziej na powiekach (w przypadku zabiegu okolicy oka).

Przejdźmy do zakażeń pasożytniczych…

Wesz głowowa najczęściej zajmuje obszar skroni i potylicy, a jaja zostawia na włosach. W wyniku jej obecności skóra staje się podrażniona, swędząca, zaczerwieniona… Występują na niej strupy (czasem z obszarami sączącymi), a sama skóra jest bardziej podatna na wtórne infekcje.

Świerzbowcem ludzkim można zakazić się w przypadku bezpośredniego kontaktu z zakażonym przedmiotem. Objawami są różowe ślady na skórze (tzw. korytarze), które zostają wypełnione szaroczarnym kałem roztoczy. Towarzyszy temu bardzo mocny świąd. Pojawiają się często wtórne zakażenia skóry bakteriami ropnymi i wyprysk skórny.

Nużeniec wywołuje nużycę, która charakteryzuje się wypryskami, wykwitami grudkowymi i krostkowymi, przesuszeniem i łuszczeniem się skóry; zaczerwienieniem, świądem, stanem zapalnym gruczołów w brzegach powiek… A także zapaleniem mieszków włosowych rzęs.

Zasady zapobiegania zakażeniom

Kluczową regulacją prawną jest ustawa z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, a w szczególności zapisy:

art. 6. Obowiązkowe badania sanitarno–epidemiologiczne

„1. Obowiązkowym badaniom sanitarno-epidemiologicznym, określonym na podstawie art. 10 orzeczenie przeciwwskazania do wykonywania określonych prac, ust. 2 pkt 2, podlegają:

1) podejrzani o zakażenie lub chorobę zakaźną;(…)

5) osoby podejmujące lub wykonujące prace, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia lub choroby zakaźnej na inne osoby, nieposiadające aktualnego orzeczenia lekarskiego o zdolności do wykonywania prac, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia lub choroby zakaźnej na inne osoby.”

art. 16. Procedury ochrony przed zakażeniami oraz chorobami zakaźnymi

„1. Osoby inne niż udzielające świadczeń zdrowotnych podejmujące czynności, w trakcie wykonywania których dochodzi do naruszenia ciągłości tkanek ludzkich, są obowiązane do wdrożenia i stosowania procedur zapewniających ochronę przed zakażeniami oraz chorobami zakaźnymi.

Procedury, o których mowa w ust. 1, powinny regulować sposób postępowania przy wykonywaniu czynności, w trakcie których dochodzi do naruszenia ciągłości tkanek ludzkich; zasady stosowania sprzętu poddawanego sterylizacji oraz sposoby przeprowadzania dezynfekcji  skóry  i  błon  śluzowych  oraz  dekontaminacji  pomieszczeń  i  urządzeń.

Na wniosek podmiotu obowiązanego do wdrożenia i stosowania procedur, o których mowa w ust. 1, państwowy powiatowy inspektor sanitarny opiniuje te procedury.”

art. 22. Obowiązek utrzymywania nieruchomości w należytym stanie higieniczno-sanitarnym

„1. Właściciel, posiadacz lub zarządzający nieruchomością są obowiązani utrzymywać ją w należytym stanie higieniczno-sanitarnym w celu zapobiegania zakażeniom i chorobom zakaźnym, w szczególności:

1. prowadzić prawidłową gospodarkę odpadami i ściekami;
2. zwalczać gryzonie, insekty i szkodniki;
3. usuwać padłe zwierzęta z nieruchomości;
4. usuwać odchody zwierząt z nieruchomości.

2. W razie niebezpieczeństwa szerzenia się zakażenia lub choroby zakaźnej, uwzględniając aktualną sytuację epidemiologiczną, minister właściwy do spraw zdrowia może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania sanitarnohigieniczne, jakim powinny odpowiadać obiekty produkcyjne, usługowe, handlowe, a także sposoby postępowania mające na celu zapobieganie zakażeniom i chorobom zakaźnym, oraz kwalifikacje osób uprawnionych do realizacji procedur czystości i dekontaminacji, w zakresie:

1. lokalizacji obiektów produkcyjnych, usługowych oraz handlowych;
2. minimalnej ilości i powierzchni oraz przeznaczenia pomieszczeń wchodzących w skład obiektów produkcyjnych, usługowych oraz handlowych;
3. procedur utrzymania czystości i dekontaminacji;
4. warunków produkcji, świadczenia usług i prowadzenia handlu – z uwzględnieniem rodzajów prowadzonej działalności, zapewniając ochronę osób korzystających z usług świadczonych przez te podmioty przed zakażeniami oraz chorobami.”

Co chroni przed zakażeniami?

Właściwe postępowanie, przestrzeganie procedur sanitarno-higienicznych, a także odpowiednie wyposażenie gabinetu, zapewnia bezpieczną pracę oraz zmniejsza ryzyko zakażenia klientów. Najważniejszymi zasadami higieny w gabinecie beauty są przede wszystkim:

• dezynfekcja i sterylizacja narzędzi oraz urządzeń kosmetycznych;
• dezynfekcja i mycie dłoni przez pracowników;
• odkażanie skóry klientów;
• dezynfekcja materiałów używanych w gabinecie;
• dezynfekcja i mycie powierzchni;
• noszenie odzieży ochronnej.

Należy pamiętać o tym, że przedmioty jednorazowego użytku (np. waciki, pilniki, igły, rękawiczki itp.) nie mogą być poddawane dezynfekcji, czy sterylizacji. Po zakończonym zabiegu powinny zostać gromadzone w pojemnikach lub workach w miejscu ich powstawania i oddane do utylizacji.

Higiena rąk to mycie rąk wodą i środkiem myjącym oraz dezynfekcja czystych i suchych rąk. Dba się o to szczególnie po przygotowaniu stanowiska wykonania usługi, po kontakcie z klientem, przed założeniem i po zdjęciu rękawic, po skorzystaniu z toalety… W przypadku kontaktu skóry z płynami ustrojowymi lub wydzielinami klienta… A także po kontakcie z jego skórą, na której znajdowały się zmiany. Ważne jest, aby osoby świadczące usługi w gabinecie beauty nie nosiły na rękach biżuterii.

Świadcząc usługi z branży beauty należy pamiętać o używaniu czystych i technicznie sprawnych narzędzi i materiałów. Czystej bielizny jednorazowej lub wielorazowej wykonanej z materiału umożliwiającego jej dezynfekcję i pranie, czystej odzieży ochronnej; produktów kosmetycznych zgodnie z terminem przydatności i odpowiednim stężeniu. Czysty sprzęt czy inne przedmioty potrzebne do wykonywania zabiegu przechowuje się w przeznaczonych do tego celu szufladach lub pojemnikach w taki sposób, aby nie były narażone na zakurzenie się, wilgoć czy uszkodzenie.

Skażony materiał zawsze poddawany jest dekontaminacji, która obejmuje dezynfekcję, mycie i sterylizację przeprowadzoną na stanowisku sterylizacji lub zleconą wyspecjalizowanemu podmiotowi zewnętrznemu. W przypadku odpadów, które są generowane po zabiegach dotyczących przerwania ciągłości tkanki ludzkiej, zbiera się je w odpowiednio dobranych do tego celu miejscach.

Dla odpadów, które zostały zanieczyszczone płynami ustrojowymi, wydzielinami czy wydalinami, miejscami tymi są odpowiednio oznakowane worki foliowe z możliwością jednokrotnego zamknięcia. Dla narzędzi jednorazowego użytku o ostrych końcach lub krawędziach są to jednorazowe, zamykane, szczelne i odporne na uszkodzenia mechaniczne pojemniki o nieprzesiąkających ścianach.

Procedury utrzymania czystości

W celu minimalizacji prawdopodobieństwa zakażenia mikrobiologicznego w gabinetach sporządza się procedury utrzymania czystości i dekontaminacji. Obejmują one:

• higienę rąk;
• dezynfekcję skóry lub błon śluzowych pacjenta;
• postępowanie z bielizną, odzieżą roboczą i ochronną;
• czyszczenie, mycie i dezynfekcję pomieszczeń i powierzchni;
• postępowanie z odpadami;
• czyszczenie, mycie i dezynfekcję wyrobów i narzędzi niewymagających sterylizacji;
• postępowanie z materiałem skażonym do momentu przekazania do dekontaminacji;
• dekontaminację skażonego materiału w obiekcie (mycie, dezynfekcja i sterylizacja);
• przechowywanie materiału sterylnego;
• otwarcie opakowania sterylizacyjnego przy zachowaniu jałowości materiału;
• czyszczenie, mycie, dezynfekcję opakowań ochronnych i transportowych;
• postępowanie w sytuacji ekspozycji zawodowej na płyny ustrojowe, wydzieliny lub wydaliny, do której doszło przy świadczeniu usług.

Projekt rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 10 czerwca 2019 r. w sprawie szczegółowych wymagań sanitarnohigienicznych przy świadczeniu  usług fryzjerskich, kosmetycznych, tatuażu i odnowy biologicznej wskazuje:

§ 21. Sposobami postępowania mającymi na celu zapobieganie zakażeniom chorobom zakaźnym przy świadczeniu usług są:

1. zapewnienie warunków świadczenia usług, o których mowa w § 3-20 i § 22, odpowiednio do miejsca świadczenia usług;
2. organizacja pracy uwzględniająca zachowanie zasad higieny;
3. opracowanie, okresowa aktualizacja i kontrola przestrzegania procedur, o których mowa w§ 20;
4. dokumentowanie i kontrola dekontaminacji, obejmującej mycie, dezynfekcję i sterylizację;
5. planowanie i nadzorowanie pracy na stanowisku sterylizacji;
6. organizowanie szkoleń osób uprawnionych do realizacji procedur czystości lub dekontaminacji, w zakresie procedur, o których mowa w§ 20.

Salony i gabinety beauty należy wyposażyć w produkty biobójcze przeznaczone do dezynfekcji narzędzi wielokrotnego użytku, powierzchni, rąk i skóry oraz urządzeń sanitarnych. Produkty te powinny być przechowywane w oryginalnych opakowaniach oraz mieć aktualne terminy ważności. W przypadku gdy przechowuje się przygotowane roztwory robocze w opakowaniach zastępczych, należy umieścić na nich odpowiednią informację: nazwa środka, data sporządzenia, nazwisko osoby przygotowującej roztwór.

Jak wynika z ogólnych wytycznych zaakceptowanych przez m.in. Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego – Państwowy Zakład Higieny czynności związane z przygotowaniem i wykonaniem dekontaminacji, w tym sterylizacji powinny odbywać się w pomieszczeniu z  wydzielonym stanowiskiem sterylizacji gabinetowej o jednokierunkowym ruchu postępowym. Czyli od materiału skażonego do materiału sterylnego. W skład stanowiska sterylizacji gabinetowej wchodzi:

• odcinek wyrobów skażonych z pojemnikiem do dezynfekcji;
• odcinek ręcznego mycia i dezynfekcji obejmujący urządzenie myjąco-dezynfekcyjne lub zlew dwukomorowy;
• odcinek wyrobów czystych;
• sterylizator parowy;
• odcinek wyrobów sterylnych;
• stanowisko higieny rąk poza blatem roboczym.

Na ciąg  sterylizacyjny  składają  się  kolejno:  dezynfekcja  narzędzi,  mycie,  suszenie i konserwacja, przygotowanie pakietów do sterylizacji, sterylizacja, ostudzenie pakietów oraz magazynowanie.

Co grozi gabinetowi/salonowi za nieprzestrzeganie zasad higieniczno-sanitarnych w tym zakresie?

Za nieprzestrzeganie  przepisów sanitarno-higienicznych odpowiada właściciel salonu czy gabinetu. Jeśli zawinił pracownik, to odpowiada on w ramach odpowiedzialności porządkowej względem pracodawcy. Za niezachowanie czystości w gabinecie osoba odpowiedzialna ukarana zostanie grzywną w drodze mandatu karnego na podstawie art. 113 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń:

– kto nie zachowuje należytej czystości przy świadczeniu usług w zakładach żywienia zbiorowego, w kąpieliskach, zakładach fryzjerskich, kosmetycznych, pralniczych lub noclegowych albo kto dopuszcza do takich czynności osobę dotkniętą chorobą zakaźną, podlega karze grzywny; art. 50 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi z dnia 5 grudnia 2008 r.;

– kto nie stosuje procedur zapobiegających wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 16 ust. 1, nie wdraża lub nie stosuje procedur zapewniających ochronę przed zakażeniami oraz chorobami zakaźnymi wbrew obowiązkom podlega karze grzywny.

Co jeśli pacjent/klient zakazi się podczas zabiegu/usługi? Jakie mogą być działania, zadośćuczynienie, odpowiedzialność?

Zakażenie klienta podczas zabiegu jest przesłanką do odpowiedzialności odszkodowawczej. Usługodawca ma wówczas obowiązek wynagrodzenia straty, jakiej doświadczył usługobiorca. Jest to tzw. świadczenie odszkodowawcze. Aby zagadnienie to definiować w ramach odpowiedzialności cywilnej, należy wykazać związek przyczynowy, który przez niedopilnowanie obowiązków sanitarnych i higienicznych, wpłynął na wystąpienie u pacjenta zakażenia. Specjalista wykonujący zabieg ponosi odpowiedzialność za wykonanie usługi na podstawie umowy zawartej z pacjentem lub klientem.

Oprócz tego istnieje odpowiedzialność deliktowa, art. 415 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny – dalej jako k.c.: odpowiedzialność deliktowa (łac. ex delicto, z czynu niedozwolonego). To jeden z dwóch tradycyjnie wyróżnianych reżimów odpowiedzialności cywilnej. Wyróżnia się ją ze względu na źródło zobowiązania, którym jest dopuszczenie się czynu niedozwolonego stanowiąca np. o nieprzestrzeganiu instrukcji używania określonych narzędzi, substancji, wymogów higienicznych i w rezultacie skutkuje szkodą u klienta.

Osoba, która w gabinecie została zakażona materiałem mikrobiologicznym, może domagać się odszkodowania za straty materialne; a także zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Zgodnie z a1t. 444 § 1 k.c., w związku z 445 § 1 k.c. można wskazać, że osobie poszkodowanej, która w wyniku wyrządzonej jej szkody doznała uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, sąd może przyznać odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Jest to świadczenie jednorazowe i pieniężne. Ma to na celu złagodzić cierpienie fizyczne i psychiczne poszkodowanego klienta. Takie zadośćuczynienie nie jest symboliczne. Zwykle kwota wynosi kilka lub kilkadziesiąt tysięcy złotych.