Co znajdziesz w artykule?
Wypełniacze tkankowe są sztandarowym zabiegiem medycyny estetycznej. Wygładzają zmarszczki, pozwalają przywrócić utraconą objętość i modelować rysy twarzy. Jednak użyte w nadmiarze lub nieumiejętnie prowadzą do niepożądanego efektu, jakim jest pillow face.
Anna Gołąbek
Efekt potocznie określany jako pillow face odnosi się do szczególnego wyglądu twarzy, który może wynikać z nadużywania lub nieprawidłowego rozmieszczenia wypełniaczy tkankowych. Wyróżnia się nienaturalnym zaokrągleniem i wypełnieniem, prowadzącym do „spuchnięcia” rysów – stąd porównanie z poduszką. Obszary twarzy najczęściej dotknięte tym zjawiskiem obejmują policzki i usta, gdzie dodając zbyt dużo objętości zakłóca się prawidłowe kontury i równowagę twarzy.
Najczęstsze cechy charakterystyczne pillow face obejmują:
- zaokrąglone policzki – zamiast uwydatnić kości policzkowe, nadmiar wypełniacza może sprawić, że policzki będą wyglądać na opuchnięte;
- niewyraźna linia szczęki – ostrość linii szczęki może zostać utracona z powodu rozprzestrzeniania się wypełniacza poza docelowe obszary;
- napęczniałe usta – usta mogą wyglądać na rozdęte ponad naturalne proporcje, przyczyniając się do ogólnego opuchniętego wyglądu;
- wygładzone fałdy nosowo-wargowe – chociaż zmniejszenie widoczności tych bruzd jest często celem zabiegów estetycznych, ich całkowite usunięcie może prowadzić do nienaturalnej płaskości w środkowej części twarzy.
Gdy trójkąt młodości staje się…okrągły
Młoda twarz ma trzy charakterystyczne cechy: wysokie kości policzkowe, pełne objętości policzki i dobrze zarysowaną linię żuchwy, stąd nazwa Trójkąt Młodości. Z biegiem lat te cechy stopniowo przekształcają się w to, co nazywamy “piramidą wieku”. Napięcie spada, a trójkąt odwraca się do góry nogami. Pojawiają się zapadnięte policzki (z nadmiarem skóry przesuwającym się w dół w kierunku żuchwy), bardziej zarysowane bruzdy nosowo-wargowe i cieńsza, mniej elastyczna skóra. Objętość nadal jest obecna w twarzy, tyle że przemieszcza się w jej dolną część, gdy w górnej pojawia się zagłębienie, a tkanka wiotczeje.
Aby zaradzić tym problemom estetycznym, specjaliści często sięgają po wypełniacze tkankowe, zazwyczaj te na bazie kwasu hialuronowego. Ich strategią jest podanie wypełniacza w górnych częściach twarzy; nad kości policzkowe, aby zamaskować utratę objętości, która przesunęła się w dół. Wypełniacze w umiarkowanych ilościach mogą w tym pomóc, ale robią to kosztem dodawania objętości do twarzy. Ponadto, wypełniacze na bazie kwasu hialuronowego mają silne właściwości hydrofilowe. Przyciągają i zatrzymują wodę, co może przełożyć się na opuchnięty wygląd.
Twarz młoda vs twarz dojrzała – skutki nadużywania wypełniaczy
Problem pillow face nie dotyczy tylko osób, na których twarzach pojawiły się oznaki zaawansowanego procesu starzenia. Zabiegi z wypełniaczami w nadmiernej ilości wybierają też osoby młode, często zainspirowane wizerunkiem celebrytek czy influencerek.
Wpływ niewłaściwego stosowania wypełniaczy jest różny u młodych i dojrzałych pacjentów, głównie ze względu na różnice w elastyczności skóry, rozmieszczeniu tkanki tłuszczowej na twarzy i naturalnym procesie starzenia.
Młodsza skóra ma zazwyczaj większą elastyczność ze względu na wyższy poziom kolagenu i elastyny. Kiedy wypełniacze skórne są nadużywane u młodych pacjentów, skóra łatwiej się rozciąga, dostosowując się do nadmiaru objętości bez natychmiastowych oznak zniekształcenia. Z czasem może to jednak prowadzić do przedwczesnego rozciągnięcia lub zwiotczenia skóry.
Z kolei skóra dojrzała, która utraciła pewną elastyczność, może nie rozciągać się tak łatwo. Przepełnienie takiej skóry może szybko doprowadzić do nienaturalnego, opuchniętego wyglądu, ponieważ skóra stara się dostosować do zwiększonej objętości.
Wraz z wiekiem zmienia się rozkład i objętość tkanki tłuszczowej na twarzy
– u młodych osób jest ona raczej równomiernie rozłożona. W przypadku nadmiernego wypełnienia może to prowadzić do jednolicie obrzmiałego wyglądu, często pozbawionego naturalnych konturów. U starszych pacjentów utrata tkanki tłuszczowej i jej migracja spowodowana grawitacją mogą prowadzić do zagłębień i zwiotczenia. Nadużywanie wypełniaczy w tych obszarach może nie przywrócić młodzieńczego wyglądu, ale raczej stworzyć nienaturalną objętość, która nie odpowiada reszcie starzenia się twarzy.
Proces starzenia wpływa nie tylko na skórę i tłuszcz, ale także na strukturę kości i napięcie mięśni. U młodszych pacjentów struktura kości jest nadal mocna, a mięśnie są zazwyczaj bardziej napięte. Nadużywanie wypełniaczy na tym etapie może stworzyć nienaturalnie gładki i zaokrąglony wygląd, który nie jest zgodny z leżącą u podstaw strukturą. Z kolei u dojrzałych pacjentów może dojść do resorpcji kości i zmniejszenia napięcia mięśniowego. Zatem nadużywanie wypełniaczy może nie zrekompensować tych zmian, a jedynie uwydatnić brak równowagi między materiałem wypełniającym a strukturą twarzy.
Ponadto, nadmierne lub nieodpowiednie zabiegi wolumetryczne mogą prowadzić do stworzenia „twarzy bez wieku”. Która wydaje się nierealistyczna i sztuczna, tracąc indywidualne cechy charakterystyczne dla danego etapu życia.
Jak uniknąć efektu pillow face?
Zacznijmy może od tego, co powinni zrobić profesjonaliści wykonujący zabiegi z wypełniaczami, by uniknąć tego niepożądanego efektu. Przede wszystkim przed podaniem preparatu należy dokładnie ocenić proporcje twarzy, jakość skóry i deficyty objętości.
Zabiegi estetyczne powinny być indywidualnie dopasowane. Nieuwzględnienie unikatowej struktury twarzy danej osoby może skutkować przerysowanym, nienaturalnym wyglądem.
Zdecydowanie warto też zacząć od mniejszej ilości produktu i dodawać go stopniowo w miarę upływu czasu, obserwując, jak twarz pacjenta reaguje na początkowe zabiegi.
Oczywiście nadmierną ilość wypełniacza na bazie kwasu hialuronowego można zredukować za pomocą hialuronidazy; ale nie jest to rozwiązanie optymalne. Enzym ten niestety nie działa wybiórczo, zatem wraz z wypełniaczem rozpuszcza także natywny HA znajdujący się w skórze.
Ta uwaga dotyczy również pacjentów, którzy mogą mieć nierealistyczne oczekiwania lub naciskają na dokonanie ekstremalnej zmiany w ciągu jednej wizyty w gabinecie. Dlatego warto korzystać w tym zakresie z usług doświadczonych, wykształconych specjalistów. Doskonale znających anatomię twarzy i w zgodzie z nią wykonują zabiegi estetyczne.
Wypełniacz dobry na wszystko?
Ważne jest, aby dobrze zrozumieć rolę wypełniaczy tkankowych w zabiegach medycyny estetycznej i sięgać po nie świadomie.
Wypełniacze zapewniają natychmiastowe rezultaty, dodając objętości, modelując i wygładzając zmarszczki. W ten sposób niwelują one powierzchniowe oznaki starzenia, ale nie poprawiają aktywnie jakości skóry ani nie stymulują długoterminowej produkcji kolagenu. Ten efekt może być satysfakcjonujący, ale jest to rozwiązanie tymczasowe, które wymaga regularnej konserwacji.
Z kolei na przykład stymulatory tkankowe, takie jak kwas polimlekowy, hydroksyapatyt wapnia czy fragmentaryczny kwas hialuronowy działają inaczej. Stopniowo stymulują naturalną produkcję kolagenu w organizmie, prowadząc z czasem do poprawy jakości i struktury skóry. Na rezultaty działania biostymulatorów trzeba trochę poczekać, ponieważ rozwijają się przez kilka miesięcy. Za to efekty mogą utrzymywać się znacznie dłużej niż w przypadku wypełniaczy.
Inne nieinwazyjne zabiegi, takie jak laseroterapia, radiofrekwencja i zabiegi ultradźwiękowe, również przyczyniają się do przeciwdziałania starzeniu się skóry poprzez zwiększenie jej elastyczności i poprawę ogólnego stanu. Metody te koncentrują się na stymulowaniu naturalnych procesów regeneracji skóry, prowadząc do stopniowej i trwałej poprawy.
Chociaż wypełniacze oferują natychmiastowy i widoczny rezultat, nie zawsze są najlepszym wyborem dla długoterminowej strategii przeciwstarzeniowej. Zrównoważone podejście i łączenie zabiegów wolumetrycznych z innymi zabiegami zapewni bardziej naturalne i satysfakcjonujące w dłuższej perspektywie rezultaty.
#medycyna estetyczna #pillow face
