Co znajdziesz w artykule?
Moda na naturalność, która na zachodzie zakorzeniła się na dobre, wielkimi krokami wkracza na polskie wybiegi, a coraz częściej także do codziennego życia Polaków. Delikatny makijaż (a często całkowity jego brak), brak sztucznych elementów upiększających, naturalny kolor włosów – to wszystko współczesne atrybuty piękna. Popularne w ostatnich latach zabiegi medycyny plastycznej oraz inwazyjne metody kosmetologii estetycznej są więc stopniowo uzupełniane lub z powodzeniem zastępowane przez naturalne formy liftingu i poprawy jakości skóry.
dr Katarzyna Kubasiak, Ewelina Kulasik
Korzyści płynących z naturalnych metod dbania o swój wygląd jest wiele. Nasze ciało najlepiej wie jak o siebie zadbać. Substancje produkowane samodzielnie przez organizm i dostarczane krwiobiegiem do tkanek wraz z tlenem to niezawodny i niezastąpiony kosmetyk.
Wspomaganie tych procesów, usprawnianie krążenia krwi i limfy, eliminacja nadmiernych napięć mięśniowych, to naturalne sposoby przywrócenia homeostazy tkanek. A co za tym idzie odzyskania zdrowia i piękna.
Japonia – kolebka masażu liftingującego twarzy
Znane na całym świecie japońskie formy masażu oparte są na wywodzących się z medycyny chińskiej metodach manualnej pracy z ciałem. To właśnie z Chin – dzięki mnichom buddyjskim tam studiującym – masaż dotarł do Japonii około 1000 r p.n.e. Przez setki lat chińskie metody masażu ewaluowały, aby ostatecznie po blisko 2 tysiącach lat powstała pierwsza, oryginalna japońska sztuka masażu „Tui Na”.
W XIV wieku jeden z japońskich lekarzy szeroko rozwinął swoją własną interpretację „Tui Na”. Technika ta – nazwana Anma – polegająca na uciskaniu ciała w połączeniu z pocieraniem skóry, do dziś jest bazą dla wielu współcześnie wykorzystywanych form masażu.
Dopiero około XV wieku wyodrębniono tam oddzielną gałąź masażu, skupioną na poprawie wyglądu i zatrzymaniu procesów starzenia. Legenda głosi, że w wyniku przeprowadzonego w 1472 roku wielkiego konkursu masażu, na bazie technik stosowanych na twarzy przez dwóch wielkich mistrzów Anma, powstał system KOBIDO (z łac. Dom pachnącego piękna).
Masaż Kobido jako źródło inspiracji dla współczesnych metod naturalnego liftingu twarzy
Masaż Kobido to przede wszystkim masaż twarzy, którego głównym celem jest stymulacja mięśni mimicznych. Wykorzystywane w masażu techniki mają na celu pobudzenie mięśni do pracy, rozluźnienie ich napięć oraz wspomaganie krążenia w tkankach. Pełna procedura zabiegu obejmuje także szyję, ramiona, dłonie i stopy.
Obszerna wiedza i umiejętności praktyczne związane z masażem kobido podzielone są na pięć oficjalnych poziomów. Uzyskanie poziomu piątego umożliwia nauczanie nowych praktyków masażu.
Zabieg KOBIDO obejmuje łącznie około tysiąca ruchów podzielonych na 48 kategorii. W myśl wschodniej filozofii, ideą masażu jest zamiana części damskiego pierwiastka Yin, na aktywny, jasny, męski pierwiastek Yang. Co ma na celu poprawę energii Chi organizmu.
Według pradawnych wierzeń chińskich to właśnie Chi decyduje o naszym zdrowiu i samopoczuciu. Filozofia ta wskazuje harmonię wszystkich aspektów zdrowia (fizycznego, psychicznego i duchowego) jako podstawy doskonałego piękna. Nauczane techniki masażu oddziałują pośrednio na wszystkie te sfery pozwalając na uzyskanie harmonii i piękna. Do Europy masaż Kobido dotarł kilka lat temu, w nieco zmienionej formie. I aktualnie jest jedną z najpopularniejszych metod masażu.
PhysioKOBIDO kompleksową metodą fizjoterapii estetycznej
Praktykując różne formy japońskiego liftingu twarzy, jako krakowskie fizjoterapeutki wraz z Eweliną Kulasik zaobserwowałyśmy, że element, którego w nich brakuje to kompleksowe opracowanie całego ciała. Wieloletnie doświadczenie fizjoterapeutyczne i wiedza anatomiczna wyraźnie wskazywały na zależności między napięciami w obrębie twarzy i ciała.
Łącząc wiedzę z zakresu masażu Kobido, japońskich masaży twarzy i terapii mięśniowo-powięziowej przedstawiłyśmy koncepcję kompleksowej fizjoterapii estetycznej PhysioKOBIDO. To metoda pracy obejmująca wyeliminowanie napięć w obrębie ciała i twarzy w celu uzyskania efektu terapeutycznego oraz estetycznego.
Okazuje się, że opracowanie mięśni kończyn czy tułowia pozwala na skuteczniejszą pracę liftingującą na twarzy. Do technik stosowanych w PhysioKOBIDO należą:
- praca na powięzi,
- masaż głęboki,
- terapia punktów spustowych,
- drenaż limfatyczny,
- masaż liftingujący.
Uzyskane efekty estetyczne to przede wszystkim naturalny lifting twarzy, spłycenie zmarszczek, poprawa jakości skóry. Nie można jednak zapomnieć o korzyściach terapeutycznych, do których należą, między innymi, pozbycie się napięciowych bólów głowy czy bólu pleców.
Metoda cieszy się coraz większym powodzeniem wśród klientów gabinetów. Jej niewątpliwą zaletą jest fakt, iż szkolenia uprawniające do wykonywania zabiegu, kierowane są jedynie do specjalistów. Certyfikat terapeuty PhysioKOBIDO mogą uzyskać tylko specjaliści z zakresu pracy z ciałem i twarzą. Czyli fizjoterapeuci, lekarze, kosmetolodzy, logopedzi i specjaliści zawodów pokrewnych. Klient lub pacjent decydując się na zabieg ma więc gwarancję, że wykona go doświadczona osoba, posiadająca podstawową wiedzę o anatomii i fizjologii ciała.
dr Katarzyna Kubasiak
Fizjoterapeutka, terapeutka twarzy, wykładowca akademicki takich przedmiotów jak: anatomia, masaż kobido oraz diagnostyka ultrasonograficzna. Autorka licznych publikacji i wystąpień o tematyce fizjoterapeutycznej. Właścicielka Centrum Fizjoterapii i Facemodelingu YAS https://www.centrum-yas.pl/
mgr Ewelina Kulasik
Fizjoterapeutka, terapeutka odnowy biologicznej twarzy, twórczyni autorskich warsztatów. Właścicielka sieci gabinetów Eveline’s Therapy.
